"Bella Ciao", pjesma o otporu, pjesma o slobodi

Sigurno ste čuli ovu pjesmu i sigurno znate bar njen refren. Međutim, znate li koja je njena historijska uloga?

Bella ciao ( Ćao ljepotice ), pjesma je italijanskih partizana iz vremena Drugog svjetskog rata.

Nju je pjevao jedan čitav ljevičarski antifašistički pokret otpora u Italiji, odnosno svi anarhistički, komunistički i socijalistički borci.

Autor teksta je nepoznat, dok je melodija nejverovatnije uzeta iz jedne narodne pjesme nastale u Padskoj niziji.

Danas se Bella ciao ne gleda kao isključivo partizanska ili ideološka pjesma, već kao pjesma slobode duha, želje za sveopćom slobodom i demokratijom, odnosno kao simbol otpora nepravdi.

Pjesma je obrađena i prepjevana na mnoge jezike i izvodi je veliki broj umetnika širom svijeta, među kojima su i Manu Čao, KUD Idijoti i Goblini.

Pjesma je korištena kao filmska muzika za jugoslovenski film iz 1969. Most. Italijanski sveštenik don Andrea Gallo ju je 2012. godine tokom tokom službe izvodio u crkvi u Đenovi.

Tekst originala

Una mattina mi son svegliato,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Una mattina mi son svegliato
e ho trovato l'invasor.

O partigiano, portami via,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
O partigiano, portami via,
ché mi sento di morir.

E se io muoio da partigiano,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E se io muoio da partigiano,
tu mi devi seppellir.

Mi seppellirai [Mi porterai / E seppellire] lassù in [sulla] montagna,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E seppellire [Mi seppellirai / Mi porterai] lassù in [sulla] montagna
[sotto l'ombra] all'ombra di un bel fior.

E [Tutte] le genti che passeranno
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E [Tutte] le genti che passeranno
Ti diranno "Che bel fior!"

È questo il fiore del partigiano,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
È questo il fiore del partigiano
morto per la libertà!

Prevod 

I jednog dana, kad se probudih,
O bela ćao, bela ćao, bela ćao, ćao, ćao!
I jednog dana, kad se probudih,
I okupator bijaše tu.

U partizane, ja moram poći,
O bela ćao, bela ćao, bela ćao, ćao, ćao!
U partizane, ja moram poći,
I tamo naći topli dom.

I ako umrem, kao partizan,
O bela ćao, bela ćao, bela ćao, ćao, ćao!
I ako umrem, kao partizan,
Ti iskopaj meni grob.

Sahrani me gore, u planinama
O bela ćao, bela ćao, bela ćao, ćao, ćao!
Sahrani me gore, u planinama
Ispod sjenke divnog cvijeta.

I svi oni ljudi, koji tu prođu,
O bela ćao, bela ćao, bela ćao, ćao, ćao!
I svi oni ljudi, koji tu prođu,
reći će "kakav divan cvijet".

I ovo je cvijet partizana
O bela ćao, bela ćao, bela ćao, ćao, ćao!
I ovo je cvijet partizana
koji je umro za slobodu.